Donderdag 23 februari: British Museum, Miserables en Notting Hill

Een dag dat we geen afspraak hebben, dus we kunnen rustig beginnen. Steven doet een paar oefeningen in de fitness, Pabo leest wat in zijn Congo boek.

We gaan naar het plaatselijke Spaanse café, dat gerund blijkt te worden door een Portugees. Pablo neemt een cortado, ik een café con leche. Zoals (bijna) altijd maakt Pablo de beste keus.

Met de metro gaan we naar het British Museum. De security gaat snel, en opeens staan we tussen de Assyrische en Egyptische oudheden. Wat mooi is dit allemaal! We zuigen de kunst op en genieten met volle teugen.

Na de Elgin marbles (beelden van het Parthenon) gaan we lunchen in het museum restaurant. Er is een Zuid-Afrikaans menu dat prima smaakt: kleine malse stukjes lam, witte vis (hake) en een gestoofde peer. De wijn is niet bijzonder maar ook niet duur.

We gaan verder op onderzoek en zien veel Griekse, Etruskische en Romeinse kunst. Wat een rijkdom heeft dit museum!

Na het museum lopen we wat door de stad en gaan dan bij een Japans restaurantje iets drinken. We nemen er ook een paar toastjes verse tonijn bij, die bijzonder lekker blijken te zijn.

Dan gaan we naar het Queens theater voor een uitvoering van de musical Miserables. Het verhaal is goed, de muziek is geniaal en het wordt zeer professioneel gebracht. We zijn zeer onder de indruk: samen met de Book of Mormon (New York), is dit de beste musical die we ooit hebben gezien. 

Na de musical lopen we door de bruisende stad, drinken een biertje in een pub en gaan dan naar huis.  Daar wil ik Pablo een paar scenes laten zien van de film Notting Hill, met Julia Roberts en Hugh Grant, omdat die film – waar ik helemaal gek op ben – een van de belangrijkste redenen is dat we een hotel hebben genomen vlakbij Notting Hill.  

Op het internet blijkt de hele film ook beschikbaar, en om 1 uur ’s nachts besluiten we die nog te gaan zien.  Ik heb hem al drie keer gezien, maar ook deze vierde keer blijkt de film zeer aangenaam. Pablo kan er ook zeer van genieten, en we lachen samen om de sleutelzinnen en -uitdrukkingen: „Daft prick”, „Surreal, but nice” en natuurlijk „I’m just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her”. Om drie uur gaan we heerlijk slapen.